เล่าสรุป ๆ จากที่อ่านบทความ Commodified Romance in A Tokyo Host Club ของ Akiko Takeyama นิสิตดุษฎีบัณฑิตสาขามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัย Illinois คาดว่าน่าจะเขียนได้ไม่นาน เพราะเป็นบทความต่อจาก Queer Eyes For the Japanese Guy ที่มานำเสนอไปในงานเควียร์ที่ผ่านมา
ปัจจุบันในโตเกียวมีร้านโฮสต์ประมาณ 200 ร้าน ซึ่งสิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งใหม่ในญี่ปุ่น เพราะร้านแรกตั้งขึ้นในปี 1966ร้านเหล่านี้มีในYokohamaและOsakaด้วย งานวิจัยนี้เน้นเก็บข้อมูลที่ย่านKabuki-cho เพราะมีร้านและโฮสต์จำนวนมาก ประมาณ 5,000 กว่าคน
คนที่มาเป็นโฮสต์มีสองประเภทคือ ระดับการศึกษาต่ำจนไม่สามารถเป็นพนักงานได้ และพนักงานที่มาทำนอกเหนือจากงานประจำ โฮสต์มักจะมีรูปร่างผอมบาง ผิวสีแทน ใส่เสื้อผ้าและเครื่องประดับที่มีราคา
จุดเด่นของงานนี้คงเป็นการสัมภาษณ์ลูกค้าที่ชื่อ Akemi เธอใช้เงินประมาณ 100ล้านเยน เพื่อให้โฮสต์ที่เธอสนับสนุนสามารถไต่ลำดับเป็นอันดับต้น ๆ ได้ แม้กระทั่งเธอไปประกอบอาชีพบริการทางเพศเพื่อหาเงินมาให้ได้ เธอบอกว่า "เขาไม่ได้บังคับให้เธอทำแบบนี้ แต่เธอยินดีที่จะทำให้เขา สิ่งที่ฉันได้พบคือฉันมีความรู้สึกที่มากกว่ารักเขา และเธอรู้สึกเข้มแข็งมาก"
คนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจว่าผู้หญิงที่มาใช้บริการโฮสต์คลับ มักจะเป็นผู้หญิงที่ต้องการความสุขทางเพศ แต่แท้ที่จริงแล้วเธอต้องการแค่ความรู้สึกว่าเป็นที่ต้องการและเป็นคนสำคัญ เพียงแค่การกอด หรือว่าจูบจากคนที่เธอชอบ เธอก็มีความสุขแล้ว ตัวอย่างเช่นMiki หญิงม่ายอายุ31ปีมีลูกชาย2คน เธอเริ่มมาเที่ยวประมาณ3ปี เธออธิบายความผูกพันนี้ว่า Kimochi (Heart and Feeling)
